Tijdens een van mijn camperreizen bevond ik me op een afgelegen plek op het eiland Harris, een van de meest afgelegen hybride eilanden voor de Schotse kust. Een ruig, een beetje mysterieus eiland met prachtige natuur en warme mensen.

Ik maakte deze foto vanuit mijn kleine huis op wielen. Het weerspiegelt voor mij dat vredige gevoel van ‘doel’.

De weg naar de volgende bestemming is een stukje zichtbaar en wat kronkelig, en verdwijnt dan achter de heuvel.

Ik weet niet wat zich achter de heuvel bevindt. Ik zou erover kunnen fantaseren, maar ik moet eerst dit stukje rijden om te zien wat de dag van morgen brengt.

Ik weet niet precies hoe de volgende bestemming eruit ziet, maar elke keer als ik naar de foto kijk, stromen er vele ervaringen door me heen: nieuwsgierigheid, verlangen, verwachting… Ook wat twijfel, onzekerheid, een lichte spanning die voortkomt uit het onbekende.

Zolang ik al die ervaringen niet analyseer of uitleg, is het een vervullende ervaring. Het is een energie waar ik in kan zinken, die me omgeeft en draagt. Het brengt rust. Het is goed waar ik vanavond ben in mijn kleine huis. En morgen ga ik verder,  ‘DAT' volgend.

En 'DAT' is een energie van 'levensdoel'. 

Je hoeft de vorm nog niet meteen te kennen. Laat je dragen door de energie van je levensdoel. Dan ontvouwen vormen, acties en gebeurtenissen zich vanzelf. 

Hoe voelt jouw levensdoel aan? Kan je het voelen zonder de drang te hebben het meteen in te vullen?  En durf je erop vertrouwen? Wat houd je tegen als het vertrouwen er niet helemaal is? 

Je hoeft geen duidelijk beeld te hebben van 'levensdoel', zelfs geen woorden. 

Levensdoel is een diepe ervaring, geen vorm. Verbinden met de ervaring onthult elke stap op de weg. En die stappen creëren op natuurlijke wijze de juiste manieren om het levensdoel te vormen. Dit is een aangename en ontspannen manier om te groeien in je leven, werk en relaties.